Pareho kami ng mga paborito gaya ng siopao, lechon manok, hamburger at ginisang monggo
May 8 am-pm sked
Maayos
niyang itinupi ang aking uniporme at inilagay sa aking mumunting
sisidlan. Noong araw na iyon ay maaga ang aking pasok sa restawrang
aking pinapasukan bilang waiter. Kung kinailangan kong magising ng
maaga, mas minabuti niyang mas agahan ang pagbangon upang ihanda ang
aking almusal, gamit pampaligo at pati mga isusuot.
Hindi niya pangkaraniwang ginagawa ang mga bagay na iyon kung kaya't ako ay nakadama ng munting pagkagulat.
Bago
ako tuluyang mamaalam, tinungo ko siya sa kanyang kinauupuan habang
nagbabasa ng dyaryo upang iabot ang dalawangdaang pisong bahagi ng aking
unang sweldo. Sa una'y pagtataka ngunit agad itong nasundan ng pabulong
na pasasalamat mula sa kanya. Agad kong napansin ang mga nangilid na
luha sa kanyang mga mata ngunit pinilit kong daglian na lamang lumayo't
nilisan ang aming bahay upang pumasok sa trabaho. Inisip kong hindi
maganda ang mala-teleseryeng eksena bilang pambungad sa araw.
"Mag-ingat
ka..." kanyang habilin habang binabaybay ko ang maputik na labas ng
aming bakuran bunga ng katitila pa lamang na malakas na ulan.
WAKAS
Tunay
na maikli, payak at walang special ingredients ang inilahad na kwento
ngunit isa sa pinaka-memorable moments ko sa aking inay
Habang
nagtitimpla ng kape kaninang umaga, na-miss ko siya. Hanggang ngayon
habang sinusulat ko 'to, actually. Magkalayo na kasi kami ng tirahan
ngayon at medyo matagal na rin nang huli ko siyang bisitahin. Busy kasi
sa work.
Pareho
kaming mahilig sa kape. Siya black coffee at ako naman with sugar and
cream. Kung magkasama kami ngayon, panigurado mag-aagawan kaming dalawa
ng dyaryo habang humihigop ng tig-isang tasa ng kape. Mahilig din kasi
siya sa mga balita lalo na 'pag tungkol sa pulitika. Ang sarap nga
makipagbalitaktakan sa kanya kahit lagi namang salungat ang aming mga
political views. Hiindi ko alam kung sadyang laging kontra ang aming mga
pananaw sa pulitika o baka gusto lang niyang makipaghamunan sa talas ng
isip.
Maliban
pa rito, marami pa kaming pinagkakasunduang mga hilig. Kung may score
board nga lang sa pagitan namin ng kapatid ko, mas mananalo ako kung
larangan ng similarities kay mama.
Sa
pagkain, pareho kami ng mga paborito gaya ng siopao, lechon manok,
hamburger at ginisang monggo. Pareho rin naming gusto ang pagpapalamig
ng kanin bago kumain at dapat ice cold ang water.
Sa
sense of humor, pareho kaming bangkera at magkasinlakas ang boses
namin. Lagi kaming napagkakamalang magkaaway o may kaaway kahit na
normal o simpleng kwentuhan lang.
Hindi
gaya ng kapatid ko, pareho kami ni mommy na malihim pagdating sa
prolema. Mas gusto naming sinasarili lang para hindi na mabigatan ang
iba.
People
person din kaming dalawa. 'Pag nagsisimba tuwing Linggo, paramihan kami
ng masasalubong na kakilala at kabatian. Walang manalo sa'min!
Sa
mga palabas sa telebisyon, swak na swak ang pagkahumaling namin pareho
sa documentaries o any tv program na related sa news and current
affairs.
Sa kanya ko rin namana ang talas ng memorya. Pareho kaming mahilig magbasa ng libro.
Namana
ko rin sa kanya ang madalas na pangangati ng paa o pagiging lakwatsera.
Pati allergy sa nuts, hindi nakawala at naipasa rin niya sa'kin.
Height, shoe size, mannerism at pagsasalita, it's a tie kami. Sa kanya
rin galing ang Arlynda na second name ko kasi Arlyn pangalan niya.
Nakakatuwa at sobrang marami kaming pagkakapareho.
Kaya
nga madalas sabihin ng mga kamag-anak at mga kapitbahay namin sa tuwing
nakikita nila 'ko, I always remind them of my mother daw.
Nakaka-flatter... Nakaka-proud kasi childhood dream ko na maging tulad niya...
Sayang lang kasi wala na siya...
Ngayon ang kanyang 4th Death Anniversary.
Sana pwede ang Long Distance Call to heaven...
I love you, Nay! Miss you! and Happy Mothers Day!
